Samenwerken doen wij... ook als het moeilijk wordt

Samenwerken doen wij… ook als het moeilijk wordt

Jaco had jaren de meest prachtige gedachten gecreëerd als het gaat om teamontwikkeling. Hij heeft de wetenschappelijke kennis praktisch toepasbaar gemaakt voor een breed publiek. Hij schreef boek na boek, maar toch beperkte de erkenning zich tot een klein wereldje van trainers. Zijn vermogen om te bedenken hoe het nu verder moest was op. Hij was moe. Die zondag sprak ik hem aan de telefoon “Jaco, natuurlijk zijn je ideeën op, je hebt zoveel gegeven. Rust lekker uit, dat heb je verdiend. Thijs en ik gaan het gedachtegoed nu oppakken en verder ontwikkelen. Je hebt veel meer talenten in je, neem de tijd om die te ontdekken.”

Hij had zich zo met de rol van denker geïdentificeerd, dat het bijna onmogelijke leek om ook een ander talent aan te spreken. Wel had hij de ambitie om leiders om zich heen te creëren in plaats van volgers. Gesteund door ons, nam hij de tijd voor zichzelf.

Het gevoel van niet meer verder komen herken ik als geen ander: de ‘altijd enthousiaste Inge`, die overal ja op zegt en vervolgens verzuipt in de veelheid van haar ideeën.

Thijs had inmiddels het gedachtegoed van Mensen in Bedrijf heel vernuftig gedigitaliseerd in ons online meetinstrument TeamQ. Hierdoor hebben we geen lange sessies meer nodig om te zien wat een team moet doen om zich verder te ontwikkelen. Maar kunnen we direct aan de slag.

Mijn behoefte groeide om ook mijn stempel te drukken op ons gedachtengoed. Maar dan moest ik wel verbinding maken met mijn gestructureerde kant, anders kregen die ideeën nooit gestalte. Dat was doorbijten, soms door de tranen heen. Hoe vaak ik niet om mij heen hoorde: “Waarom blijf je bij Mensen in Bedrijf werken? Het kost je zoveel energie! “. Steevast antwoordde ik dat ik echt geloof dat als we hier doorheen komen, we de verschillen gaan benutten. Als we die theorieën echt begrijpen én toepassen, dan ligt de wereld van mogelijkheden aan onze voeten. Maar daar moet ik wel wat voor doen. Mijn tijd komt wel.

Mijn eerste stempel werd een event met klanten en teamtrainers bij elkaar, in samenwerking met een collega bureau. Pure verbinding van mens tot mens.

De komst van onze nieuwste collega Liz Triepels brak voor mij de hemel open. De geschiedenis herhaalde zichzelf. Zij voelde zich ook eenzaam als ze alleen aan het werk was. Zij sprak zich echter direct uit en nu kwam er gehoor en erkenning uit ons team. Yes, we hadden geleerd van al die uren praten, zwijgen en doorgaan. Ik had er een maatje bij én Jaco en Thijs namen de tijd om klussen samen op te pakken. Dit was waar ik al die tijd in geloofd had. We werken nu samen vanuit dezelfde visie, soms met elkaar, soms alleen en soms met derden, maar altijd vanuit de verschillen. De flow die we bereikt hebben werd groter met de komst van een nieuwe collega erbij. Wij hebben onbewust groepsgedrag weten te doorbreken door écht samen te werken. Aan de ene kant werd iedereen op zijn talenten ingezet, en aan de andere kant leerde we van elkaar door niet op ons eigen eiland te blijven zitten.

We hebben het gewoon geflikt!